{Printed in Color #3} TRANSLUCENT

Tytuł JP: TRANSLUCENT 花邑まい画集 [Hanamura Mai gashū]

Tytuł PL: --------

Autor: Mai Hanamura

Wydawca JP: Enterbrain

Wydawca PL: --------

Data wydania JP: 2013

Data wydania PL: --------

Ilość stron:

Format: 29,7cm x 21cm

Wydanie: Miękka okładka + obwoluta

Cena: 3000¥ (ok.90zł)

Może się powtórzę, ale bardzo cieszę się, że mogę napisać kolejną recenzję artbooka. Teraz przyszedł czas na TRANSLUCENT. Myślę, że większość z Was słyszała o serii Amnesia, której pierwowzorem są gry visual novel. Zapoznałam się z tym tytułem poprzez anime. Nie było one jakieś wybitne. Ot wyszło tak, jak zawsze wychodzą anime oparte na grach tego typu, czyli jeden wielki zawikłany harem, którego „fabułę” zaczynamy pojmować pod koniec sezonu. Co tu dużo mówić, wyszło trochę słabo i tyle. Jednak stało się tak, że zakochałam się w postaciach z tego dziwacznego świata. A wszystko przez przepiękne prace graficzne Mai Hanamury.

Bardzo lubię kreskę jaką prezentuje Mai Hanamura. Dlatego pokusiłam się o jeden z jej artbooków. Jest to drugi w kolejności japoński artbook, który wpadł mi w oko. Kierując się zasadą „pierwsze wrażenie najlepsze” postanowiłam, że spośród kilku innych zbiorów ilustracji z Amnesii wybiorę właśnie TRANSLUCENT.

Pierwszą niespodziankę miałam już na dzień dobry. Książka jest w porządku od lewej do prawej, czyli „po naszemu”. Ale to i tak nie wpływa na jakość wykonania artbooka. Jest on tak bardzo dobrze sklejony, że aby rozchylić strony trzeba się do tego troszkę przyłożyć. Ale zanim zacznę mówić o wnętrzu tego zbioru ilustracji to kilka informacji o tym jak wygląda na zewnątrz.

Artbook jest tradycyjnie zaopatrzony w obwolutę. Tym razem jest ona błyszcząca, pokryta obszerną i bardzo szczegółową ilustracją, gdzie z przodu możemy podziwiać Heroine, a z drugiej strony mamy cudną piątkę panów. Ilustracja jest utrzymana w pomarańczowo-brązowych tonacjach z ciemnozielonymi akcentami. Sprawia to, że książka staje się przyjemna dla oka widza nie tylko pod względem uroku kreski autorki, a też dzięki ciepłym kolorom. Pod spodem znajdziemy mniej urokliwą okładkę pokrytą wzorem z różowymi rombami. W środku mamy dobrej jakości, twardy papier o matowej fakturze. Jednak na samym początku pierwsza karta jest inna – bardziej gładsza i odrobinę prześwitująca. Skomponowana jest ona z ilustracją przedstawiającą Oriona – uroczego dzieciaka, który „pomagał” Heroine. 

Artbook jest podzielony na trzy rozdziały plus wywiad z mangaką. Pierwszy i najdłuższy rozdział składa się z ilustracji z Amnesii. Wiem, że gra ma kilka części, jednak nie jestem w tym aż tak obeznana aby od razu widzieć, czy obrazek jest z takiej bądź innej części. Dlatego też są przypisy, ale niestety zbyt wiele z tego nie wiem. Ah te japońskie robaczki. :P

Dużo radości sprawiają mi ilustracje, które widziałam w Internecie. Jest tu kilka moich ulubionych oraz zupełnie nowe, na które się wcześniej nie natknęłam. Najbardziej spodobały mi się dwie, które zamknęłam w jedną, krótką serię. Jedna z nich przedstawia Shina i Tomo na schodach w strojach zachodnich z ubiegłego wieku z różanymi bukietami. Druga z kolei znajduje się tuż obok i przedstawia Ikkiego oraz Kenta w strojach japońskich. Chociaż jak się tak zastanawiam, to ta książeczka zawiera bardzo dużo ilustacji, które urzekły moje serduszko. Jest to spowodowane mało krzykliwą kolorystyką oraz detalami. Do tego dochodzi jeszcze malowanie światłem, które potrafi tchnąć w obrazek tajemniczość, a jaką kojarzy się Amnesia. Doprawy warsztat Mai Hanamury jest niesamowicie wykończony, ale i tak mam wrażenie, że nadal się rozwija.

Drugi rozdział jest poświęcony serii opartej na arabsko-hinduskich klimatach – Desert Kingdom. O tym to już kompletnie nie słyszałam. Chociaż zdaje mi się, że kiedyś coś obiło mi się o uszy, ale nie jestem zapalonym fanem gier, dlatego też w tym temacie nie będę się za wiele wypowiadać. Po prostu skupię się na ilustracjach.

Nie mogę nie powiedzieć, że mnie nie urzekły. Bardzo mi się spodobały, chociaż postaci na nich wyglądają na młodsze niż w przypadku Amnesii. Widać, że na tej serii mangaka zaczęła bawić się w drobne detale. Zrobiłam zdjęcia moich ulubionych ilustracji, ale najbardziej spodobała mi się ta, gdzie postaci są upchane w witrażową kompozycję.

 

Kolejny rozdział jest już ostatnim, który prezentuje tylko ilustracje. Są tu prace lepsze, jak i troszkę gorsze, ale jednak nadal piękne. Najwięcej jest słodkich dziewczynek, o których powiedziałabym, że są w wieku zbliżonym do jedenastego bądź dwunastego roku życia. Lecz również nie zabrakło w nim pięknych bishów. Artbook kończy się na wywiadzie z mangaką, który jest poprzeplatany z jeszcze innymi artami.

Jestem bardzo zadowolona z TRANSLUCENT. Lubię popatrzeć na piękną kreskę oraz dobrze wykonane książki, więc jak dla mnie jest to idealne połączenie. I to chyba jest w artbookach najlepsze. Po prostu masz przed sobą małe „muzeum sztuki”, a to osoby, takie jak ja, niesamowicie cieszy. Zaznaczyłam sobie kolejny artbook od Mai Hanamury – oczywiście z Amnesią, ale jak na razie mam dużo innych, które chciałabym mieć na półce. Ale kto wie. W każdej chwili może mi się zachcieć więcej bishów spod piórka tej mangaki, i nie koniecznie muszą to być panowie od kart.