126. [mini recenzja] SŁUŻĄCA PRZEWODNICZĄCA #3 ~ Hiro Fujiwara

Tytuł PL: Służąca przewodnicząca

Tytuł JP: 会長はメイド様！[Kaichou wa Meido-sama!]

Autor: Hiro Fujiwara

Wydawca JP: Hakusensha

Wydawca PL: J.P.Fantastica

Ilość stron: 192

Data wydania JP: 2007

Data wydania PL: 2014 (lipiec)

Link do poprzednich recenzji: 1/2

W Seice w najlepsze trwa dzień sportu. Jedną z konkurencji jest bieg z przepraniach. Za kogo przyjdzie się przebrać Misaki i Usuiowi?

Tymczasem kierowniczka Maid Latte wpada w szał planowania i organizuje kolejne dni tematyczne, takie jak „dzień maid rangers” czy „dzień młodszych siostrzyczek”. Każdy z nich otwiera przed Misaki drzwi do nowego, nieznanego dotąd świata! Jak sobie poradzi nasza służąca przewodnicząca!? Dowiecie się już w tym tomie!

Poznacie też arcypopularną idolkę sieciową AOI oraz tajemniczego chłopaka w okularach, który ewidentnie knuje coś bardzo niedobrego...!

Mam chyba fazę na odkurzanie dawno nie recenzowanych mang. A tym razem mam dla Was moje ukochane, pierwsze, komediowe shoujo z jakim miałam do czynienia! Zawsze jak patrzę na tomiki Służącej przewodniczącej to od razu przypomina mi się moje wcześniejsze nastawienie wobec polskiego wydania. Co tu wiele mówić po prostu jest mi głupio, że tak „naopowiadałam”, ponieważ teraz moja opinia w tej sprawie zmieniła się prawie o 180 stopni.

Z kilkoma rzeczami nadal nie mogę się pogodzić, ale są to części sentymentu do anime. Między innymi jest to ksywka Misaki w Maid Latte – Miśka. Nadal mi to troszkę nie pasuje, ponieważ ogółem takie kawiarenki kojarzą mi się z bardzo „kawaii” klimatem. A Miśka brzmi po prostu jak chłopczyca. Faktem jest, że Misaki na co dzień zachowuje się po części jak chłopak, ale w kawiarni jest zupełnie inną osobą. Drugą rzeczą jest tytuł. Przyzwyczaiłam się do Służacej przewodniczącej, ale jednak nie kojarzy mi się zbyt przyjemnie. Co tu dużo mówić, nazwa jest dobra tylko, że dla hentaia. Ale cóż, na to raczej nie ma już wpływu, dlatego pogodziłam się z tym, że „kajchioo” w Polsce wychodzi pod takim a nie innym tytułem.Poza tym lepsze to od Maid-sama.

Ogółem do Służacej trzeba podchodzić, jak do książki. Literków tam, jak mrówków, co dla mnie jest na plus. Poszerzajmy nasze czytelnicze horyzonty! Ale serio tekstu jest tam bardzo, bardzo dużo. Ale skupmy się bardziej na trzecim tomiku. Dostajemy zakończenie historii z dniem sportu. Przybliżoną mamy tu tylko jedną konkurencję – bieg w przebraniu. Jest to szansa dla tych, co nie są wybitnymi sportowcami, aby móc wziąć udział w szkolnym dniu sportu. Misaki decyduje się wziąć udział w tym biegu tylko po to, aby żadna z jej ukochanych podopiecznych nie musiała przebierać się wraz z chłopakami. Oczywiście musi być zamieszanie typowe dla tego tytułu i właśnie tu pojawia się genialny Tercet Idiotyczny. Dawni „buntownicy” przyszykowali dla Miśki specjalny kostium. Kolejne rozdziały są już połączeniem szkolnego życia Misaki oraz pracującej Miśki. Kierowniczka Satsuki daje upust swojej „moe moe” wyobraźni i organizuje w kawiarni dni tematyczne. To co bardziej mnie zainteresowało to rozdział z AOI –członek rodziny kierowniczki, oraz „tajemniczym chłopakiem w okularach”. Cała reszta wydała mi się rozdziałami, których zadaniem było rozładowanie napięcia.

Służącą przewodniczącą kupuję na bieżąco i na prawdę dobrze bawię się przy jej lekturze. Wiem, że to co teraz napiszę nie spodoba się niektórym z Was, ale... Chciałabym, aby było więcej takich tytułów w Polsce. Chociaż niektóre są schematyczne, a humor w nich jest typowo japoński (czyli, że suchar nad sucharami i wszystko suchar) to i tak bardzo chciałabym ich więcej i więcej. Ogółem chętnie zobaczyłabym kolejną „szojkę” pod logiem JPFu. Kto wie, może coś się szykuje. :3

Ocena fabuły: 8/10 (rewelacyjna)

Ocena postaci: 9/10 (wybitne)

Ocena „kreski”: 9/10 (wybitna)

OCENA OGÓLNA: 26/30 (87% - świetne)