124. ALL YOU NEED IS KILL ~ Hiroshi Sakurazaka x Ryosuke Takeuchi x yoshitoshi ABe x Takeshi Obata

Tytuł PL: All You need is Kill

Tytuł JP: オール・ユー・ニード・イズ・キル [Ooru yuu niido izu kiru]

Scenariusz: Hiroshi Sakurazaka

Scenopisy: Ryosuke Takeuchi

Oryginalne ilustracje: yoshitoshi ABe

Rysunki: Takeshi Obata

Wydawca JP: Shueisha

Wydawca PL: J.P.Fantastica

Ilość stron: Tom I: 216; Tom II: 216

Data wydania JP: Tom I: 2014; Tom II: 2014

Data wydania PL: Tom I: 2014 (wrzesień); Tom II: 2014 (grudzień)

Kolejny poranek, dzień przed bitwą. I znów. I jeszcze jeden...

W niedalekiej przyszłości ludzkość musi stawić czoła inwazji śmiertelnie niebezpiecznych mimików. Keiji Kiriya, młody, niedoświadczony żołnierz, trafia do bazy Kotoiushi na południu Japonii, gdzie z niewiadomych przyczyn wpada w pętlę czasową. Za każdym razem, gdy ginie, wraca do tego samego punktu w czasie.

Czy uda mu się przetrwać? Jaką rolę odegra Rita Vrataski, najlepszy żołnierz w dziejach ludzkości? Ile jeszcze razy przyjdzie Keijiemu przeżyć własną śmierć?

All You need is Kill weszło do mojego życia z butami. Przed ogłoszeniem mangi przez JPF słyszałam o filmie i książce, które pojawiły się w Polsce pod tytułem Na skraju jutra. Ale, tak jak piszę, tylko o tym słyszałam i jakoś nie paliło mi się, aby zapoznać się z którymkolwiek z nich. Moje nastawienie zmieniło się, kiedy zobaczyłam mangowe okładki. Nie mogłam już dłużej ignorować tego tytułu. W końcu sam Takeshi Obata był odpowiedzialny za ilustracje w mandze. Takiej okazji nie mogłam przegapić i na mojej półce zagościły oba tomiki.

Za nim jednak przejdę do „wnętrza” mangi pozwolę sobie napisać, kilka słów o wydaniu. Manga jest w formacie zeszytowym, czyli A5. Tomiki posiadają moją ulubiona obwolutę, czyli matową z lakierem wybranym. To, co podoba mi się w obwolutach to spójne ilustracje. W dodatku są one klimatyczne i przyciągają potencjalnego nabywcę. Obie mangi kupiłam w empiku (tak się złożyło) i muszę przyznać, że te okładki odwiodły mnie od moich planów. Pod obwolutą znajduje się czarna okładka z elementami, jakie zostały wybrane do polakierowania. Jedyne co jest złe, to odciski jakie zostają na okładce. Nie podoba mi się to, ponieważ tomik wygląda jakby był obśliniony, usmarkany, itp. Ale to chyba jedyny minus jaki widzę w całej ocenie tytułu.

Niestety wydanie nie zawiera żadnych kolorowych stron, co w przypadku rysunków Obaty jest bardzo smutne. Chociaż, gdyby takowe stroniczki się znalazły mój mózg mógłby tego nie wytrzymać. Co tu wiele gadać. Takeshi Obata jest jednym z moich „mangakowych” bóstw. Kocham jego precyzję i dokładność. Każdy najmniejszy kadr nie wygląda niedbale, czy też przypadkowo. Mangaka ma po prostu dobre połączenie między wizją w głowie z tym, co ukazuje na papierze, a przynajmniej takie to sprawia wrażenie. Pełna koordynacja wyobraźni i ręki oraz ich doskonała kontrola. Momentami mogłoby się wydawać, że jest też trochę przedobrzone, ale ze strony na stronę, o ile jest to jeszcze możliwe, zachwycałam się coraz bardziej i bardziej. Dodatkowo sceny bitewne wyglądają nieziemsko. Zazwyczaj nie przyglądam się każdej zbyt dokładnie, ale ty nie mogłam tego nie zrobić. Impresja, ekspresja i dynamizm – niesamowite. Przyznaję się – kupiłam ten tytuł tylko ze względu na nazwisko Obaty. Teraz bardzo źle czuję się z tym, że kiedyś tak myślałam. All You need is Kill jest niesamowitą lekturą.

Fabularnie All You need is Kill jest również bardzo dokładnie dopracowane. Niestety nie mogę mangi porównać do filmu czy książki, ponieważ takowych nie oglądałam/nie czytałam (jeszcze). Jednak domyślam się, że ekranizacja na pewno będzie dużo słabsza od wersji papierowej – zazwyczaj tak jest. Może kiedyś się pokuszę na którąś z opcji, ale to, co przyniosła mi manga starczy na bardzo długo. Z rozdziału na rozdział coraz bardziej wczuwałam się w sytuację głównego bohatera – Keijiego Kiriji. To, że manga jest tak wciągająca jest zasługą nie tylko dobrze rozrysowanych paneli, ale także genialnego scenopisu. Mam wrażenie, że podczas czytania tego tytułu nie ma czasu na nudę. Zawsze coś zaabsorbuje naszą uwagę. Co jeszcze? Dialogi też są dobrze napisane. Czułam się tak jakbym czytała bardzo dobrą książkę. A jeśli o książce mowa to po każdym rozdziale znajdują się krótkie fragmenty z LNa. I tu muszę pochwalić pana Tłumacza i redakcję (miałam napisać pana Suchara, ale bądźmy poważnymi ludźmi. XD), ponieważ te fragmenty czytało mi się trochę gorzej jak mangowe dymki. Naprawdę bomba!

Postaci są wykreowane bardzo sprytnie. Z zewnątrz w ogóle nie pasują do ich charakterów i osobowości. Wiadome nie od dziś, że Japonia prowadzi się swoimi, mangowymi prawami. Jednym z takich mangowych praw jest nieadekwatny wygląd postaci do jej wieku, płci czy osobowości. To w tej mandze występuje. Mało tego mamy do czynienia z kilkoma podstawowymi, japońskimi wzorcami bohaterów – uroczą Ritą, która znana jest jako Stalowa Suka oraz Walkiria; ciapowatą okularnicę z dużym mózgiem; niedorozwiniętego kumpla Keijiego, lubiącego się zabawiać oraz obdarzoną przez matkę naturę kuchareczkę. Prócz Rity są to postaci drugoplanowe, które mają tylko „pokazać się” w trakcie akcji i potem zamilknąć na wieki. Cieszę się, że Keiji nie jest zbyt schematyczny, chociaż ja widzę w nim pierwiastek Lighta z Death Note. Ale ogółem bardzo polubiłam tutejsze postaci. Nie było tu zbytniego ględzenia o tych pobocznych bohaterach i myślę, że to dlatego nie poczułam się zawiedziona. Co zaś tyczy się głównej dwójki – pokochałam ich, a manga sprawiła, że mi serce pękło.

All You need is Kill oficjalnie zostaje wrzucony na listę moich najulubieńszych mang. Nie jest to wyłącznie zasługa kreski mangaki, którego podziwiam, ale całości – scenopisu, scenariusza. Została stworzona bardzo dobra historia, która została wyśmienicie rozpisana oraz cudownie rozrysowana. I mówi to osoba, która nie przepada za tytułami s-f czy mechami. Bardzo dobrze będę wspominać ten tytuł i na pewno polecam go każdemu mangowcowi.

Ocena fabuły: 10/10 (arcydzieło)

Ocena postaci: 10/10 (wybitne)

Ocena „kreski”: 10/10 (arcydzieło)

OCENA OGÓLNA: 30/30 (100% - najlepsze z najlepszych)