190. REQUIEM KRÓLA RÓŻ #1 ~ Aya Kanno

 

Tytuł PL: Reqiem Króla Róż

Tytuł JP: 薔薇王の葬列 [Bara Ou no Souretsu]

Autor: Aya Kanno

Wydawca JP: Akita

Wydawca PL: Waneko

Ilość stron: 192

Data wydania JP: 2014

Data wydania PL: 2016 (marzec)

Nie wiem czy kiedykolwiek wspominałam o tym, że lubię czytać mangi o zabarwieniu historycznym. Od małego lubiłam słuchać historii o rycerzach, a później w szkole siedząc w ławce lubiłam słuchać o królach, książętach, wyprawach zamorskich i bitwach. Kiedy dowiedziałam się o czym będzie Reqiem Króla Róż nie mogłam tego tytułu odpuścić. Co prawda jego historia opiera się na twórczości Williama Szekspira, a którą miałam tylko kontakt poprzez lektury szkolne. Jednak manga zaprezentowała się tak dobrze, że teraz mam ochotę sięgnąć po pierwowzory opowieści o Ryszardzie i Henryku. 

Średniowiecze. W Anglii trwa wojna o koronę. Walczą o nią dwa rody - Yorkowie i Lancasterowie. Trzeci syn Yorków, Ryszard, nosi imię po ojcu. Dziecko nie widzi świata poza rodzicem i uważa go za światło swojego życia. Jednakże, nie wszyscy wiedzą o tajemnicy jaką skrywa najmłodszy z synów. Tylko osoby będące przy porodzie w dniu jego poczęcia... Od tamtego czasu jego matka nazywa go pomiotem diabła, sądząc, że Ryszard może przynieść klęskę swojej rodzinie. 

Od zawsze skryty w cieniu wątły syn pragnie stanąć u boku ojca w walce o tron. Niestety przeznaczenie krzyżuje jego plany...

Pierwszą moją myślą podczas czytania Requiem było utożsamienie komiksu z horrorem. Wpierw kilka poważnych słów o różach i krwi, a potem upiorna historyjka opowiadana przez matkę Ryszarda do starszego z braci i pokazanie Ryszarda szwendającego się po upiornym lesie w kapturze, spod którego łupie tylko jedno z jego oczu. To wystarczyło bym wsiąkła w tę upiorną i tragiczną historię. 

To, co najbardziej mi się podoba w tej historii to fakt, że nie muszę dokładnie znać wydarzeń historycznych. Każdy laik historyczny może sięgnąć po tę mangę i będzie się dobrze orientował w opowieści. Jak wspomniałam na wstępie lubię historię - jako przedmiot i jako tajemnicę/ciekawostkę, jednak nie jest to aż takie zamiłowanie bym siedziała cały czas z nosem w książkach i wpajała historię całego świata. Z historii Anglii wiem tyle ile wyniosłam ze szkoły - czyli anglikanizm, bitwa pod Bayeux i trochę informacji związanych z wojnami światowymi. To wszystko, dlatego o tle historycznym mangi nie mam żadnych informacji. I cieszę się, że nie zgłębiałam tego przed lekturą komiksu, ponieważ teraz z czystym sumieniem mogę powiedzieć, że nie ma co obawiać się zagubienia wśród morza nowych faktów. 

Minusem tego, że nie pokusiłam się o sprawdzenie historii Henryka i Ryszarda była weryfikacja tego, na jak wiele pozwoliła sobie autorka. Jednakże, wydaje mi się to zupełnie nie potrzebne, bowiem manga wypadła bardzo dobrze w moich oczach i już teraz mogę zdradzić, że będzie to jeden z kupowanych przeze mnie tytułów. 

Największym zaskoczeniem było dla mnie, że autorką Requiem miałam już do czynienia. Z początku byłam zupełnie tego nieświadoma,  bowiem jej nazwisko obiło mi jest jakoś o uszy, ale jak to ja, nie sprawdziłam tego od razu. Dopiero jakimś cudem zauważyłam, że jest ona autorką Istoty zła - mangi która bardzo mi się spodobała. W tej sytuacji zadziwiające jest dla mnie to, że nie rozpoznałam tej kreski od razu. Nie wpływa to za dobrze na jej ocenę, ale porównując ze sobą te dwa tytuły różnice w charakterze ilustracji są widoczne. Ba! Są widoczne tak, że spokojnie mogłabym stwierdzić, iż rysowało to dwie różne osoby. Może będziecie uważać iż przesadzam, ale czuję się w tej sytuacji odrobinę oszukana, ponieważ Aya Kanno, którą znałam z Istoty zła jakby zniknęła. Na jej miejsce natomiast pojawiła się inna Aya Kanno, która przykuła moją uwagę jeszcze bardziej. 

Tak! Ilustracje w Requiem Króla Róż są bardzo ładne i mają swój charakter, którego brakło w poprzednim tytule. Naprawdę nie mogę się temu nadziwić, ponieważ zakochałam się w wyglądzie tego świata dużo bardziej niżeli bym chciała. 

Co do samych postaci to mogę powiedzieć, że są dobrze stworzone. Główny bohater, czyli Ryszard syn Ryszarda, jest bardzo ciekawy. Przylepiono mu metkę przeklętego dziecko, które ma sprowadzić nieszczęście. Historia toczy się tak, że tak się istotnie dzieje. Jednak w jego postaci najbardziej intryguje mnie jego połączenie z Joanną Dark... I można powiedzieć, że jej postać jest dla mnie najbardziej zagadkową. Cóż, może postać w tym wypadku to za wiele powiedziane, gdyż francuska bohaterka jest w Requiem duchem, który odwiedza od czasu do czasu młodego Ryszarda. 

Na chwilę obecną nie mam ulubionej postaci. Jeszcze za mało ich poznałam, ale już mogę stwierdzić, że nie będzie to łatwy wybór, ponieważ do wielu postaci odczułam już lekką niechęć. W niektórych wypadkach granica dobra i zła jest bardzo zatarta. Tu od razu do głowy przychodzi postać Henryka VI, który nie chce rozlewu krwi, pragnie być posłuszny naukom Boga i jest głównym wrogiem Yorków, tylko ze względu na to, że ma koronę na głowie. Dobra postać, jednak czy postawiona jest ona po stronie zła? Takie zabawy z czytelnikiem i jego osądem moralnym lubię, dlatego tylko przychodzi mi czekać na paczkę z kolejnym tomikiem. 

Podsumowując. Nie spodziewałam się aż tak dobrej mangi. Zaskoczona jestem na plus. Szczególnie jeżeli chodzi o kreskę autorki. To zupełnie zbiło mnie z tropu. Być może w tej kwestii wychodzę na kompletną wariatkę, ale czuć różnicę między stylami autorki. Tak jak powiedziałam wyżej - teraz pozostame mi tylko czekać na listonosza z przesyłką. Już nie mogę doczekać się kontynuacji historii o Henryku i młodym Ryszardzie. 

Ocena fabuły: 9/10

Ocena postaci: 9/10

Ocena kreski: 9/10

OCENA OGÓLNA: 27/30 (90% - świetne)

Za egzemplarz recenzencki dziękuję wydawnictwu Waneko <3