148. TOMIE ~ Junji Ito

Tytuł PL: Tomie

Tytuł JP: 富江 [Tomie]

Autor: Junji Ito

Wydawca JP: Asahi Shinbun

Wydawca PL: J.P.Fantastica

Ilość stron: Tom I: 378; Tom II: 374

Data wydania JP: 2011

Data wydania PL: Tom I: 2015 (luty); Tom II: 2015 (maj)

Tomie jest niezwykle urodziwą dziewczyną. Wielu mężczyzn ulega jej urokowi i od pierwszego wejrzenia się w niej zakochuje. Od tego momentu zakochany po uszy delikwent stopniowo przekonuje się, co tak naprawdę znaczą słowa „kochać na zabój”. Sytuacje są różne, ale każda zawsze kończy się tak samo – Tomie umiera w makabrycznych okolicznościach. Co więcej nie jest zwykłą dziewczyną. Z każdą śmiercią potrafi wrócić do życia. W dodatku w kilku kopiach...

Długo zajęło mi czytanie tej mangi, jednak nareszcie mogłam przysiąść i skończyć czytać mangę o przerażającej Tomie. W sumie przeczytanie obu tomiszczy zajęło mi niewiele czasu, jednak bardzo się to rozwlekło. Muszę przyznać, że Junji Ito zrobił na mnie wrażenie swoją kreatywnością i wątpię bym skończyła tylko na tym jednym jego tytule.

Wszystko zaczęło się od nieszczęśliwego wypadku w czasie małej wycieczki klasowej. Podczas sprzeczki ze swoim chłopakiem Tomie spada ze wzniesienia. Oczywiście wygląda na to, że winowajcą jest chłopak. Koledzy i koleżanki z klasy są pewni, że dziewczyna nie przeżyła upadku, dlatego wraz z wychowawcą decydują się na makabryczny czyn. Aby zatuszować winę kolegi, postanowili podzielić ciało koleżanki na kilkadziesiąt części. Kilka dni po wydarzeniach, wychowawca widząc się z uczniami, mówi o wielkiej stracie, kiedy nagle w klasie zjawia się uśmiercona Tomie. Duch? Zombie? Nikt nie wie, kim lub czym jest zmartwychwstała dziewczyna...

Jeżeli chcecie zabrać się do lektury Tomie musicie wiedzieć, że oba tomy wypełnione są historyjkami, które są połączone po prostu tytułową bohaterką. Jedne są przedstawione w pojedynczym rozdziale inne łączą się w trój-rozdziałowe dłuższe opowieści. Muszę przyznać, że to pasuje do tego tytułu. W ten sposób budowane jest odpowiednie napięcie potrzebne do wzbudzenia klimatu grozy. Zakończenia większości rozdziałów są tragiczne, jednak żaden nie wyjaśnia do końca tego co stało się z Tomie.

I tu właśnie dla mnie pojawia się lekki dylemat. Czy jest to słaba czy mocna strona tego tytułu? Jakby nie patrzeć, manga została stworzona po to aby nieść ludziom, którzy lubią się bać, rozrywkę. Dostajemy masę przeróżnych historii z udziałem przepięknej, ale jakże potwornej Tomie. Jednak ani jedna z nich nie mówi czym tak naprawdę jest dziewczyna. To pokazuje, że tytuł ma tylko jeden cel – trzymać czytelnika w niepewności aż do samego końca. Ja mam jeszcze wiele pytań do tego tytułu, jednak wątpię, abym kiedykolwiek otrzymała na nie odpowiedzi. Dlatego dla mnie jest to maleńki minus. Lecz to nie znaczy, że manga mi się nie podobała. Czytając Tomie wciągałam się w jej pokręcony świat.

Zdecydowanie największe wrażenie zrobiła na mnie kreatywność autora. Chociaż z drugiej strony przeraża mnie fakt, iż to wszystko zrodziło się w ludzkiej głowie. Ale pomijając tę nikłą obawę, historia wyszła bardzo dobrze. Widać, że Ito miał dobrze przemyślany pomysł, ponieważ z rozdziału na rozdział pozwalał sobie na coraz większe szaleństwo. A to sprawiło, że taki czytelnik jak ja coraz bardziej zatapiał się w fotelu. Naprawdę jest to niesamowite, ponieważ Tomie spowodowała, że jestem równocześnie zachwycona jak i zniesmaczona. Fabularnie nie mam prawie niczego do zarzucenia. Jedyne co mnie w tej kwestii boli to tylko brak wyjaśnienia zagadki „mnożności” Tomie. Dlaczego tak się stało? Czy Tomie jest duchem, czy jakimś innym potworem? Niby odpowiedź jest zawarta w pierwszym rozdziale, ale i tak nie wyjaśnia on dlaczego dziewczyna powróciła... Być może dla jakiejś chorej i pokręconej zemsty?

Największy zgryz jednak odczułam od strony artystycznej. Długo zastanawiałam się co powinnam napisać o kresce Ito. Zdecydowanie nie jest to stylistyka, która ja lubię. Niestety gustuję w innych klimatach i na pewno pod tym względem Tomie mnie nie zachwyciła. Jednak nigdy nie chcę opierać całkowicie swojej oceny o moje własne „widzimisię”. Tomie przede wszystkim spełnia się w roli komiksu i też pod tym względem zaczęłam przyglądać się kunsztowi mangaki. Chociaż jest twórcą rzeczy nie z tej ziemi to sposób przedstawiania tego jest mocno realistyczny. Ito ma po prostu bardzo komiksową kreskę, która nie nadaje się do, np. gier czy krótkich reklam. Przynajmniej nie ten poziom co jest pokazany w Tomie. Jak Ito radzi sobie w innych swoich tytułach tego nie wiem. Tak jak mówiłam, Tomie jest moja pierwszą mangą od mistrza grozy.

Musze przyznać, że jak na recenzję dwóch tomów to dość szybko uwinęłam się. Myślę, że powodem dla, którego tak się stało jest mnogość historii. Nie ma sensu abym opisywała wam każdą z osobna, ponieważ wtedy odbiorę temu tytułowi trochę tego niesamowitego klimatu. Fabularnie manga jest nie do przewidzenia, co stawia Tomie w dobrym świetle. Oczywiście posiada schemat w którym porusza się akcja każdego rozdziału – Tomie poznaje mężczyznę, zawraca mu w głowie, on dopuszcza się morderstwa, a ona się po tym odraza w kilku kopiach. Jednak różni się w szczegółach, a to one sprawiają, że ta manga łatwo się nie znudzi.

Ocena fabuły: 9/10 (wybitna)

Ocena postaci: 9/10 (wybitna)

Ocena „kreski”: 7/10 (bardzo dobra)

OCENA OGÓLNA: 25/30 (83% - świetne)

Za egzemplarze recenzenckie dziękuję wydawnictwu JPF!