179. [mini recenzja] ATAK TYTANÓW #5 ~ Hajime Isayama

 

Tytuł PL: Atak Tytanów

Tytuł JP: 進撃の巨人 [Shingeki no Kyojin]

Autor: Hajime Isayama

Wydawca JP: Kodansha

Wydawca PL: J.P.Fantastica

Ilość stron: 192

Data wydania JP: 2011

Data wydania PL: 2015 (kwiecień)

Link do poprzednich recenzji: 1/2/3/4

Eren zostaje postawiony przed sądem. Jego ostatnie dokonania są teraz mniej ważne, bowiem chłopak może stanowić poważne zagrożenie dla ludzkości. Za swoimi plecami ma dwie najważniejsze osobistości w korpusie zwiadowczym. Jednak czy jest to dla niego korzystne? Dla pozostałych kadetów nadchodzi też czas wyboru swojego oddziału. Jakie będą ich wybory? Ilu z ich odważy się wstąpić w szeregi Zwiadowców?

Jakby nie patrzeć znów dostajemy ciekawy tomik. I to jeszcze jak! Na samym początku mamy niewielką odskocznię od głównego wątku. Mianowicie Isayama postanowił dorysować dodatkowy rozdział, gdzie możemy poznać panią Zwiadowcę, która nawiązała głębszy kontakt z tytanem – i nie chodzi tu o szurniętą Henge. Niestety nie kończy się to dla niej dobrze, ale do ostatniej chwili stara się wszystko wynotowywać w swoim dzienniku. Po roku dziennik zostaje odnaleziony przez Levia oraz Henge.

Ten dodatkowy rodział staje się dla mnie potwierdzeniem mojej teorii – zwykli tytanie to też ludzie. Jednak jak to się dzieje? I czy to jest właściwy trop? Pewna jestem jednego – wkrótce powinniśmy się nieco więcej dowiedzieć na ten temat.

Zostawiają na chwilę dodatkowy rozdział przejdźmy do fabuły głównego wątku. Eren po udanej misji niestety zostaje zamknięty za kratami. Ludzie obawiają się go i myślą, że może być szaleńcem, który tylko czeka, aż zniszczyć resztę niedobitków. W sądzie ludzie wyrzucają swoje obawy, chcąc przy tym wciągnąć do tego Mikase i Armina. Oskarżenia, wielkie słowa oraz czyny jakie zachodzą na rozprawie sprawiają, że czytelnik co raz bardziej wbija się w swój fotel.

Prócz Erena, gdzie nad jego losem ma zadecydować sąd, są jeszcze jego przyjaciele ze szkolenia. Przed nimi ceremonia, gdzie mają wybrać swoje przynależności. Po ostatnich wydarzeniach i ujrzeniu piekła na własne oczy, wybór nie staje się już taki oczywisty. Lecz pomimo tego, znajduje się kilku śmiałków, którzy decydują się na dołączenie do owianych sławą Zwiadowców.

To, co opisałam wydaje mi się bardzo... formalne. Tutaj sąd, tutaj ceremonie, jeszcze więcej gadania, a czasem ktoś kogoś kopnie (he he). Jednak mimo tego dziwacznego odczucia, wszystko jak zwykle jest bardzo ciekawe. Poznajemy jak myślą ludzie żyjący za murami. Możemy też przyglądnąć się od kulis jak żyją zwiadowcy – chociaż i tak zostajemy przyjęci na salony oddziały specjalnego, gdzie Levi ma najwięcej do powiedzenia (a jak już o Leviu wspomniałam to wielki plus, że jest go więcej). Dowiadujemy się o eksperymentach na kilku pochwyconych tytanach. Działania te mają na celu przynieść odpowiedzi na nurtujące „naukowców” pytania. Krócej mówiąc, dostajemy kolejną dawkę informacji.

Po sielskiej scenerii zamku, gdzie właśnie oddział specjalny się zatrzymał, następuje wyruszenie na ekspedycję. A tam piekło zaczyna się na nowo. Co więcej, na ringu pojawia się nowy zawodnik – Kobieta Tytan.

Oddech jaki pojawił się poprzednio między tomami, tym razem został zduszony. Po szóstke chce się sięgnąć od razu, dlatego ja tak uczynię. Ale zanim zostawię Wam tą recenzję i oddam się dalszej lekturze, musze powiedzieć dwa słowa o kresce. Jest ona jaka jest, jednak wydaje mi się, że się przyzwyczaiłam do stylu Isayamy. Już tak bardzo nie kłuje w oczy. Ba! Mogę powiedzieć, że są rzeczy, które bardzo mi się podobają. Jedną z nich są sceny walki, które w tomie piątym prezentują się wspaniale. A mówiąc „sceny walki” mam na myśli wszelakiego rodzaju ruch spowodowany przez uderzenie, czy ucieczkę. Brawo Hajime! W końcu mogę dodać kolejny punkt do oceny. :D

Ocena fabuły: 10/10 (arcydzieło)

Ocena postaci: 10/10 (arcydzieło)

Ocena „kreski”: 8/10 (rewelacyjna)

OCENA OGÓLNA: 28/30 (93% - najlepsze z najlepszych)