[mini recenzja] Kilka ciosów więcej - One-Punch Man #7

Tytuł: One-Punch Man || Autor: One, Yusuke Murata || Wydawca PL: JPF || Tłumaczenie: Paweł Dybała ||  

Ilość stron: 208 || Rok wydania: 2017 (czerwiec) || Cena okładkowa: 25,20zł

Kiedy mam ochotę poczytać, a w sumie nie mam zbytnio konkretnych wymagań co do lektury to sięgam po tytuły, które wiem, że mnie nie zawiodą. Zdecydowanie One-Punch Man jest jedną z takich serii. Po prawdzie moja pewność co do tej mangi jest zapewne spowodowana nie tylko uwielbieniem dla Saitamy czy innych debili postaci, ale także w jakimś stopniu wynika ona z tego, że wiem co się wydarzy. Z jednej strony nie narzekam na to, że akcja w anime przeciąga się na aż taką ilość tomów. Z drugiej - chciałabym już dobrnąć do momentu, kiedy poznam nowe fakty. I tutaj ku radości mojego serca owe nowości dostaję.

Superbohaterowie klasy S stają do walki z potężnymi najeźdźcami z kosmosu. Tymczasem Saitama dostaje się na statek wrogów, by stawić czoło ich przywódcy, Borosowi. Ten jednak okazuje się tak silny, że zmusza naszego herosa do potraktowania tej walki NAPRAWDĘ serio! Czy to wystarczy!? Czy i tym razem uda się ocalić ziemie!?*

Siódmy tomik jest bardzo dynamiczny. Po pierwsze mamy tutaj wiele scen walki, a najważniejsza z nich (Saitama kontra Boros) jest przedstawiona w niesamowity sposób. Przynajmniej w moim przypadku nie natknęłam się jeszcze w żadnej mandze na takie rozplanowanie, jakie oferuje nam Pan Murata. Mianowicie na główny moment tego tomiku poświęcono serię rozkładówek. Nie da się zaprzeczyć, że jest to niezwykle efektowne. Na filmie zazwyczaj w takich momentach używa się spowolnienia, które krzyczy "TO JEST WAŻNE!". Te rozkładówki krzyczą dosłownie to samo, dlatego myślę, iż siódemka pod kątem strony artystycznej została majstersztykiem. Od samego początku mówiłam, że kreska i grafika w One-Punch Manie jest bardzo dobra, jednak teraz po tych kompozycjach stwierdzam, że jest jeszcze lepiej. Ciekawe czy kolejnym razem też mnie czymś zaskoczy?

Reszta, czyli fabuła i bohaterowie, trzymają się wcześniejszego toru. Inaczej mówiąc, akcja jak zawsze jest dobrze poprowadzona. Nie ma szansy się ponudzić, ponieważ ręce automatycznie przerzucają karty komiksu, a oczy szybko wyłapują chwytliwe teksty. Co tu wiele mówić, wszystko jest wykonane bardzo dobrze. Wręcz wspaniale. Warto tez wspomnieć o bonusach, których w tym tomiku jest trochę więcej niż w poprzednich (a takie przynajmniej odniosłam wrażenie). Historie poboczne ściśle trzymają się tego, co wydarzyło się w głównej części, np. bardzo krótka historyjka o księżycowym kamyczku, który utkwił w bucie Łysola. Spytacie się, ale co on tam robi? Cóż... Tego dowiecie się czytając mangę. A ja Was do tego zachęcam! 😝

Ocena fabuły: 9/10 || Ocena postaci: 10/10 || Ocena kreski: 10/10 || OCENA OGÓLNA: 29/30 (97%)

Za egzemplarz recenzencki dziękuję wydawnictwu JPF! :3

*Opis pochodzi z obwoluty tomiku.