49. OLIMPOS ~Aki - TOMIK PIERWSZY

Tytuł: Olimpos
Tytuł alternatywny: オリンポス [Orinposu]
Autor: Aki
Wydawca oryginalny: Ichijinsha
Wydawca polski: Studio JG
Ilość stron: 178
Data wydania: maj 2014

Najmłodszy książę Troi – Ganimedes, zostaje porwany przez jednego z władców Olimpu do miejsca, które nazwał Ogrodem Bogów. Apollo, bo to on jest kapryśnym porywaczem, zabawia się nieszczęściem księcia przetrzymując go w Ogrodzie przez wiele wieków. Na Ziemi nadeszły czasy wielkich odkryć archeologicznych. Heinz ma marzenie, z którym zwraca się o pomoc do boga. Jego prośba przykuła uwagę Apollona, więc w zamian za spełnienie jej chłopak musi przekonać pewnego uwięzionego księcia, że z miejsca gdzie się znaleźli jest wyjście. Z początku może wydawać się proste, więc Heinz bez większego zastanowienia zgadza się na propozycję boga słońca. Nie wiedział jednak, że spędzenie kilku tysięcy lat w zamknięciu w innym wymiarze może wypalić wszelaka nadzieję w człowieku.

W końcu trochę uspokoiło się w szkole, więc można oddać się przyjemnościom i poczytać mangi czy tez książki. Oczywiście w pierwszej kolejności poszedł pod ostrze Olimpos. Co najbardziej przyciągało mnie do tego tytułu to przepiękna kreska i postać na okładce. Chyba nie będę jedyną, która przeżyła szok podczas czytania mangi i brutalnie uświadomiona, że przedstawiona na obwolucie postać do mężczyzna... Ale tak to jest z językiem japońskim. Bez bezpośredniej informacji należy uważać, że każda postać w jakiejkolwiek mandze jest rodzaju nijakiego. Tak będzie bezpieczniej. Nie uważam jednak, że jest to jakiś minus. Uważam, że to jest jeden z tych uroków, który został rzucony na niektóre osoby nazywanymi potocznie otaku. 

Sama manga miała w sobie to coś, co potrzebne jest dobrej opowieści. Od pierwszych stron dałam się ponieść akcji i do ostatniej pozostałam w świecie olimpijskich bogów. Co prawda, od trzeciego epeisodionu troszeczkę się zgubiłam, ale po chwili dotarło do mnie co takiego się stało i dalej śledziłam losy Ganimedesa. Sam książę, nie różni się wyglądem od Apollona. Również ma delikatne dziewczęce rysy oraz tona, noszonej prze niego, biżuterii może zmylić. Początkowo myślałam, że Heinz będzie głównym bohaterem, lecz się myliłam. Sądzę, że więcej się już nie pojawi, chociaż nic nie wiadomo. Drugi tom jest, przynajmniej dla mnie, osnuty mgiełką tajemnicy. Wracając do Księcia Troii. Nie ważne czy teraz lubię tę postać, po prostu nie mogę sobie wybaczyć tego, że od pierwszych chwil jej nienawidziłam. Nie mogłam wtedy zrozumieć, dlaczego jest tak bardzo oporny i, nawet jeśli, nie chce pomóc Heinzowi. Naprawdę nie potrafiłam tego zrozumieć. Po przeczytaniu reszty tomiku moje nastawienie do tego bohatera się zmieniło. Jedyna posać w której zakochałam się od samego początku to Hades. Nie mogłabym znienawidzić postaci, której zostało nadane to imię. Proszę, nie próbujcie zrozumieć, dlaczego, mój móżdżek działa na jakiś dziwnych warunkach...

Aby dobrze ocenić Olimposa musiałabym przeczytać również drugi tomik, dlatego pomimo tego, że pierwszy tomik bardzo mi się spodobała nie mogę mu dać najwyższych ocen. Definitywnie wzbudza zainteresowanie czytelnika, na tyle mocno, że chce się przeczytać od razu kolejny – niestety takowego jeszcze nie ma. Co jeszcze uważam, za plusy tej serii to „kreska”. Jak wspomniałam na samym początku jest przepiękna i sprawia, że przechodząc obok półki z mangami chce się sięgnąć po ten tomik i go kupić. Nawet jeśli już go się ma... Widząc Heinza na myśl przychodzi mi od razu Eliot z Pandora Hearts, a patrząc na postać Ganimedesa widzę Alibabę z Magi. 

To co mi się nie zbyt podoba to poszczególne części polskiego wydania. Po pierwsze kolejna manga od Studia JG oprawiona w bardzo miękka okładkę. Nie różni się w ogóle grubością z kolorowymi stronami. Druga sprawa jest obwoluta, a raczej ta część „okładkowa”. Obrazek tam przedstawiony jest przecudny, napisy jednak nie za bardzo mi pasują. Jakoś dziwnie jest to poukładane, a przede wszystkim dziwna jest ta jedynka w kulce. Na grzbiecie jest dobrze, więc czemu, z przodu, nie została użytą ta sama „jedynka”? Poza tym zmieniła bym pozycję pseudonimu autorki. Dałabym go bardziej przy tytule, niż przy głowie Apolla. A jeżeli chodzi o środek to nie mam żadnych zastrzeżeń. Lubię czcionki Studia JG dlatego bardzo dobrze mi się czyta ich mangi. A jeśli chodzi o jakieś błędy to, przyznaję się bez bicia, nie zwracałam na to teraz uwagi. Ale jak nie wychwyciłam żadnych, będąc w całkowitym transie pochłaniania tomiku, to raczej takowych nie ma. 

Kończąc, będzie bardzo krótko. Kupujcie! Ja jestem zadowolona. :3

 

Ocena fabuły: 8/10

Ocena postaci: 8/10

Ocena „kreski”: 10/10

OCENA OGÓLNA: 8/10

Przykładowe stroniczki na: http://studiojg.pl/Olimpos,18283.htm?nr=1

Za egzemplarz recenzencki bardzo dziękuję wydawnictwu Studio JG i Yatta.pl! :D