33. SŁUŻĄCA PRZEWODNICZĄCA ~Hiro Fujiwara - TOMIK PIERWSZY

Tytuł:  Służąca Przewodnicząca
Tytuł alternatywny: 会長はメイド様！; Kaichou wa Maid-sama!
Autor: Hiro Fujiwara
Wydawca oryginalny: Hakusensha
Wydawca polski: J.P.F.
Ilość stron: 192
Data wydania: grudzień 2013

Liceum Seika do niedawna było męską szkołą, gdzie panowała sodoma i gomora. Teraz jest to placówka koedukacyjna, jednak w dalszym ciągu większość uczniów to chłopcy. Misaki Ayuzawa jest pierwszą w historii szkoły dziewczyną na stanowisku przewodniczącego. Chce odmienić to miejsce aby płać piękna mogła czuć się tu bezpiecznie oraz przeżywać najlepsze w ich życiu chwile. By tak się stało Misaki starała się ze wszystkich sił – najlepsze wyniki w szkole, treningi aikido oraz dobre stosunki z nauczycielami. Dzięki temu udało jej się zapanować nad stanem szkoły. Wcześniej gdzie by nie spojrzeć był bałagan; chłopcy zachowywali się tak jakby ich mottem było „hulaj duszo, piekła nie ma!”, a biedne dziewczyny nie wiedziały gdzie oczy podziać. Misaki bez użycia drastycznych metod i żelaznej dyscypliny nie dałaby sobie rady. Dlatego oprócz przewodniczącą jest tyranem i demonem – według (większości) męskiej populacji, oraz wybawicielem – według dziewcząt. Tylko skąd ta nienawiść do płci przeciwnej?

„Coś mi się zdaje, że tym kretynom życie niemiłe... Myślą sobie, że jak mnie nie ma w pokoju samorządowym, to mogą robić, co im się żywnie podoba...? Przekaż im, że ich wszystkich czeka sroga nauczka!”

Nie da się nie zauważyć niechęci Misaki do całego gatunku męskiego. Powodem dla, którego tak się stało jest ucieczka jej ojca od rodziny i pozostawienie ich z górą długów. Od tego czasu Misaki nie potrafi zaufać ani jednemu mężczyźnie czy chłopakowi, dlatego też gardzi nimi. Uważa, że da sobie ze wszystkim radę, zawsze jak coś robi to daje z siebie sto dwadzieścia procent i nikogo nie prosi o pomoc. Chcąc odciążyć mamę, postanowiła znaleźć pracę. Znalazła idealną ofertę, która pozwalała jej pogodzić ze sobą szkolne obowiązki i godziny pracy. I tak oto przewodnicząca liceum Seika zaczęła dorabiać jako służąca kelnerka w Maid Latte. Za żadne skarby świata nie chciała by ktokolwiek dowiedział się o jej pracy, dlatego codziennie po szkole lotem błyskawicy znajdowała się w kawiarni. Całe jej starania spełzły na niczym, bowiem została zauważona przez najbardziej popularnego chłopaka w szkole – Takumiego Usui – który, jak się wkrótce okazało stał się jej  cichym prześladowcą.

„UPOKORZENIE. To najlepsze słowo na określenie tego jak się teraz czuję! Drań jawnie się nade mną znęca...! Kupił se kawę i przez godzinę bezczelnie nad nią siedział...!!!”

To tak pokrótce prezentuje się jeden z moich ukochanych tytułów! Zanim zaczęłam kupować jakiekolwiek mangi, to wysłałam e-mail do jednego z wydawnictw, czy mają w planach wydanie Kaichou wa Maid-sama!. xD I nareszcie się doczekałam! Nie macie pojęcia co się działo u mnie w domu, gdy został ogłoszony – i raczej nie chcecie wiedzieć. :P (Ciekawe co to będzie jak by było Magi albo Kuroko X3)

Fabuła Służącej jest taka jak w każdym shoujo. Wszystko dzieje się na tle życia szkolnego, bądź powiązanym z pracą Misaki. Niesamowicie popularny w szkole chłopak, zaczyna interesować się główna bohaterką i gdy przychodzi czas rozmowy pomiędzy nimi ten daje jej życiowe porady. Można by powiedzieć, typowe shoujo, więc czym się tu zachwycać? Otóż, według mnie są szczegóły, które wybijają ten tytuł ponad inne. Jak na przykład postać Misaki, ale o tym w kolejnym akapicie. 

Dla mnie bohaterka typowego shoujo jest nieśmiała, ma najlepszą przyjaciółkę, która zawsze jest przy niej na dobre i złe, a obiektem jej westchnień jest niesamowity przystojniak. Misaki Ayuzawa jest inna i według mnie jest to plus – nigdy nie wiadomo jak do końca postąpi, jest silna i niezależna, a przynajmniej się stara taką być. Przeżycie z ojcem dało jej w kość, lecz nie poddaje się i pomaga walczyć mamie z niekończącym się długiem. Oprócz tego, chce by jej szkoła stała się lepsza, więc tu również daje z siebie ile maszyna dała by wszystko szło po jej myśli. Takumi Usui natomiast jest dość normalny... Co ja plotę!? Usui normalny! HA! Swoim zachowaniem i wyglądem podbił nie jedno serce dziewczyny ( i nie mówię tu tylko a mandze!). Już po tych czterech rozdziałach da się wyczuć, że ma doświadczenie życiowe. Na pewno można powiedzieć, że jest dość zaborczy, chce za wszelką cenę zdobyć serce Misaki. Czasem jest dziecinny i lubi się droczyć z przewodniczącą, jednak wszystko to robi dla niej, by ta nie popełniła zbyt dużych błędów. Oprócz tej jakże komicznej parki mamy inne drugoplanowe postaci. Satsuki jest kierowniczką Maid Latte oraz szefową Misaki. Jej zachowanie pozostawia wiele do myślenia, ponieważ jak na dorosłą osobę zachwyca się wszystkim co urocze, ale dzięki temu Maid Latte ma swój niepowtarzalny klimat. W mandze spotykamy jeszcze trójkę „niegrzecznych chłopaków”, którzy za nic nie chcieli słuchać się zaleceń przewodniczącej aż do feralnego dnia, kiedy poznali jej sekret. Od wtedy ich nastawienie do Misaki zmieniło się o sto osiemdziesiąt stopni – stali się jej fanami.

O „kresce” nie będę się wiele rozpisywać, ponieważ już całość zajmuje dużo miejsca, więc ta kwestie pozostawię sobie na któryś z kolejnych tomików. Ogółem rysunki są w moim guście. Dokładne kosmyki włosów, ładny owal twarzy oraz oczy, piękne dłonie – to takie moje trzy najważniejsze podpunkty. Również mogę dorzucić dobre rozmieszczenie kadrów oraz umieszczane w nich zabawne sytuacje. Zauważalna jest tez amiana kreski. Pierwszy tomik i już widać jak na dłoni, że pomiędzy rozdziałem pierwszym a już nawet drugim jest równica – na pewno na lepsze.To tak pobieżnie. 

W ostatnim akapicie chciałam napisać o polskim wydaniu. Wiele było w Internecie szumu z tytułem, wielu ludziom nie odpowiadało polskie tłumaczenie, inni zaś byli zadowoleni. Ja byłam gdzieś po środku, jednak bliżej (że tak powiem) granicy „niezadowolenia” – chociaż widziałam lepsze tłumaczenia, jak np. Przewodnicząca Służącą. Jednak to jeszcze mnie nie rozwścieczyło tak bardzo. Wściekała byłam naprawdę, kiedy czytając natknęłam się na „Miśkę”. Nie wiem jak Misa-chan, można przetłumaczyć jako Miśka, ale to było dla mnie dużym szokiem, ponieważ Miśka nie kojarzy mi się definitywnie z uroczą dziewczyną w stroju pokojówki (Jeżeli kogoś uraziłam, to przepraszam! To tylko tyczy się mangi!).  Nie mogło byś Misia? Prócz tego mamy tu problem podoby jak w Ouran High School Host Club. Na niektórych stronach znajduje się wiele tekstu i to maczkiem. Tu już ciężej, bo wiem, że format tomiku jest jakby pod „serię” shoujo od JPF, ale w tym wypadku powinni już nauczyć się na błędach i dać trochę większy format – nie koniecznie jak Another, ale np. jak mangi od Studia JG czy Kotori. Z początku również miałam wrażenie, że czytam Ourana. Teksty były podobne i ciężko było mi wyczuć klimat Służącej, jednak po pierwszym (i pół) rozdziału to uczucie przeszło. Na zakończenie mogę powiedzieć tyle, że ocena będzie niższa za to co JPF wykonał. Czasem warto słuchać tego co mówią fani. 

Ocena fabuły: 10/10

Ocena postaci: 10/10

Ocena „kreski”: 10/10

OCENA OGÓLNA: 10/10 (dla mangi jako historii)

Ocena polskiego wydania: 6/10 (naprawdę się rozczarowałam, teges tam teges...)

 

No to zaczynamy kolejny tydzień szkoły... Czeka mnie ciężki sprawdzian z fizyki (energia i bryła sztywna), dlatego dodaję teraz recenzję. W styczniu wiele się działo i nie dawałam rady pisać – po prostu nie miałam kiedy i jak, dlatego w tym miesiącu może trochę nadrobię. :3

Poza tym, wkrótce znów mają przybyć do mnie kolejne egzemplarze recenzenckie (dokładnie nawet nie wiem jakie niektóre tytuły), a dziś po południu zamówiłam kolejne na półeczkę i coś mi się zdaje, że za prędko nie zamówię kolejnych... :’(

Nie będę już przedłużała w nieskończoność. Dlatego na sam koniec, bardzo ładnie proszę o „łapkę” --> LINK. :3