Anime Corner #5

Tak, jak ostatnim razem napisałam, tak też uczyniłam, czyli zaczęłam nadrabiać zaległości w seriach, które od jakiegoś czasu śledzę. Przez brak czasu na początku poprzedniego roku (a może i nawet trochę dłużej) zawiesiłam oglądanie tasiemców, gdyż w ich wypadku lepiej jest obejrzeć kilka odcinków na raz, a że na to trzeba mieć trochę więcej czasu to cóż... Inaczej mówiąc, chciałam więcej odcinków "na raz" to mam. 😝 Poza tym pojawiły się też kolejne sezony krótszych serii, jednak równie emocjonujących, co moje ukochane tasiemce. A jedną z nich jest...

Boku no Hero Academia, sezon 3.

Pochłonęłam te 25 odcinków w dwa wieczory (takie są plusy przeziębień i braku siły do jakiegokolwiek zakuwania X"D). Zdecydowanie było to bardzo emocjonujące widowisko - można było pokibicować bohaterom, wzruszyć się razem z nimi oraz także pośmiać. Chociaż muszę przyznać, że pierwsza połowa tego sezonu bardziej mi się podobała niż druga. Nie, żeby ta druga była zła, ale po prostu dla mnie było tam sporo "pitu pitu", powtórek aka wspominek itp. Pod koniec sezon dostał tak jakby ponownie kopa i sprawił, że z niecierpliwością wyczekuję kolejnego.

Poza tym duże serduszko za pierwszy opening. Rzadko się zdarza bym nie przewijała openingów, a tu za każdym razem go wysłuchałam. Jednak UVERworld to UVERworld. 💖

Black Clover, sezon 1., odc. 15-29.

Niesiona zapałem na shouneny postanowiłam troszkę nadgonić z Black Clover, które to balansowało już na krawędzi mojej listy. Długo, naprawdę długo zastanawiałam się czy nadal oglądać przygody wrzeszczącego Asty i jego hałaśliwej zgrai. Ostatecznie nie miałam serca tak po prostu przekreślić tej produkcji, bo po prostu mam słabość do shounenów. Seria jest schematyczna, jednak mi to nie przeszkadza. Lubię takie magiczno-rycersko-średnowieczne klimaty, dlatego w pewien sposób ta seria jest takim miłym umileniem mojej rutyny. Akurat tę serię oglądałam z rzadszą częstotliwością niż wyżej wspomniane BnHA, ale przez dość długie powtórki na początku odcinka nie dało się zapomnieć najważniejszych wydarzeń. Zazwyczaj takie previously on... bardzo mnie irytują i to omijam, ale tym razem okazały się pomocne... 

Poza tym podczas oglądania naszła mnie myśl, że prócz tego nieodpartego wrażenia nawiązywania do Naruto jest także pewna wspólna cecha z BnHA. Mianowicie Black Clover jest anime o podobnym pomyśle na głównego bohatera - Asta nie ma magii tak, jak Izuku nie miał żadnej wrodzonej mocy, ale poprzez pewną specyfikę/przypadek dostaje szansę od losu na spełnienie swojego pragnienia z dzieciństwa. Może to wpływ tego, że oglądałam te serie praktycznie w tym samym czasie, ale jakoś tak nie mogę sobie przypomnieć by był ktoś takim kompletnym zerem na początku... Każdy o kim pomyślę, ma to "coś" w sobie. Ale w sumie z Astą to jeszcze nie wszystko jest takie jasne. W końcu nagle może się okazać, że jednak takim zerem pod względem wrodzonych umiejętności to nie jest...

Boruto, sezon 1., odc. 40-49.

Co tylko 9. odcinków?! - pomyślałam, kiedy zaczęłam sprawdzać swoje listy. Chociaż w ilości nie ma ich wiele, to mimo wszystko odczułam, że było ich więcej... Dziwne nie? W sumie to nie do końca... Ogółem nadal bardzo cieszę się z tego, iż możemy śledzić poczynania ukochanych bohaterów z poprzedniej generacji, jednak przygody ich dzieci... No cóż, nie wypadają zbyt dobrze. Odnoszę wrażenie, że Boruto próbuje być bajeczką dla najmłodszych, gdzie w każdym odcinku można dostać solidną porcję morałów. W Naruto na początku też trochę było gadek-szmatek i takich zagrań, ale nie czułam się jakbym oglądała bajkę dla pięciolatków! Z jednej strony nawet dobrze się to ogląda, bo jak się wejdzie w dany rozdział to się płynie z prądem. Z drugiej, po kilku "fillerowych" odcinkach (niby kanon, ale klimat niestety ma to zapychacza) ma się po prostu dosyć czekania na coś poważniejszego. Pod tym względem oglądanie Boruto sprawia mi trochę zawód... Na szczęście jestem już blisko odcinków opartych na mandze, więc może tam będzie trochę więcej akcji, bo jak na prawie 50 odcinek to już chyba trochę przesada z tym "wprowadzeniem" do nowej rzeczywistości... Szczególnie, że anime pokazuje wydarzenia, które są jeszcze tymi sprzed przedstawionych w filmie, a ten de facto wyszedł trochę wcześniej niż seria anime... Tak więc - oglądam, bo oglądam, ale jest to seria, która może wylecieć z mojego programu. Nawet Black Clover z wrzeszczącym Astą się obroniło! Wstydź się Boruto, wstydź! 😤
PS. Jak się da to przyjrzyjcie się twarzom dzieciaków na ostatnim screenshocie. Szczególnie Iwabe! 😂😂😂

Shingeki no Kyojin, sezon 3., odc. 1-12.

Ci z Was, którzy czytali moje mini recenzje Ataku Tytanów wiedzą, że za każdym razem przeżywam nowe wydarzenia, jak mrówka okres. 😂 Dzięki anime przypomniałam sobie o wszystkich tych uczuciach, jakie wywołała we mnie manga. Ogółem to zawsze jest to jakiś rodzaj wzruszenia, kiedy postaci, które zwykle są zamrożone na kartach mangi, ożywają. W tym wypadku nie było inaczej. Graficznie seria trzyma dosyć dobry poziom, chociaż podczas oglądania tej części trochę więcej "kartoflaków" rzuciło mi się w oczy... Ostatecznie jednak pięknie oczęta doskonale to rekompensują. Jedyne, co w tym półsezonie mnie bardzo zawiodło to opening i ending. Po prawdzie opening siedzi mi w głowie (słaby internet miałam, więc z przewijania często były nici 😂), ale nie jest to nuta, którą słuchałabym tak po prostu.
W przypadku Ataku Tytanów to chyba tyle. Czekamy na kwiecień. 😁

***

Wygląda na to, że ostatnio tylko tyle obejrzałam, jeżeli chodzi o animce. Obecnie jestem w trakcie oglądania jednej z zaległych serii, która to już dawno powinna być "za mną", a mianowicie mówie tutaj o Mahoutsukai no Yome. Tak więc, wypatrujcie kolejnego Anime Cornera oraz piszcie co Wy ostatnio oglądaliście/oglądałyście? Także jestem otwarta na wszelakiego rodzaju polecajki czy dyskusje. ^^