95. DRRR!! ~ Ryohgo Narita x Suzuhito Yasuda x Akiyo Satori – TOMIK PIERWSZY

Tytuł: DRRR!!
Tytuł alternatywny:  デュラララ!! [Durarara!!]
Scenariusz: Ryohgo Narita
Ilustracje: Akiyo Satorigi
Projekty postaci: Suzuhi Yasuda
Wydawca oryginalny: Squere Enix
Wydawca polski: Waneko
Ilość stron: 178
Data wydania: luty 2015

Bez przewodnika w tak wielkim mieście, jak Tokio można się zgubić lub, co gorsza, wpaść w nieodpowiednie towarzystwo. Na szczęście Ryugamine Mikado ma przyjaciela, który dobrze wie, z kim można się zadawać, a kogo omijać szerokim łukiem. To właśnie za jego namową, Mikado postanowił sprzeciwić się rodzicom i zacząć naukę w jednej z tokijskich szkół. Dla piętnastolatka zmiana spokojnego miasteczka na hałaśliwe Tokio jest niezwykłym przeżyciem. Szczególnie kiedy już pierwszego dnia udaje mu się spotkać z miejską legendą – czarnym motorem.

Ciężko było uniknąć jakichkolwiek zmianek o Drrr!! w Internecie. Swego czasu bardzo często moja tablica na Facebooku była zaspamiana screenami, artami i innymi formami ukazujących durararowiczów w pełnej klasie. Ostatnio przeżyłam deja vu, a sprawcą tego był drugi sezon anime. Osobiście nie oglądałam animowanej wersji i jakoś w najbliższym czasie nie planuję tego robić. Co mnie skłoniło do tego? Czytajcie dalej.

Chłopak, który spędził całe swoje życie w malutkim rodzinnym miasteczku, nagle postanawia wyruszyć do Tokio – miasta, które żyje własnym rytmem. Mikado, zamień się ze mną! Czy ktoś z was nie marzył, i w dalszym ciągu nie marzy, o wyjeździe do stolicy Kraju Kwitnącej Wiśni? Uważam, że Drrr!! w mniej lub bardziej rzeczywisty sposób przybliża nam to, co dzieje się na tokijskich dzielnicach. Oczywiście wątpię, aby na co dzień z nieba spadały lodówki i automaty za sprawą ludzkiej tężyzny fizycznej oraz, że po ulicach krąży jeździec bez głowy, ale gdzieś w tej mandze ukryte jest ziarno prawdy. Mamy okazję poznać Tokio, jakiego rozsądny i zdrowy umysłowo człowiek będzie unikał, a to jest już temat, aby przyciągnąć odbiorcę, który lubi poczuć lekki dreszczyk zmieszany z odrobiną absurdu. Nie mogę ukryć, że z początku było trochę bałaganu. Dużo nowych postaci oraz informacji sprawiło, że świat lekko zawirował mi przed oczami. Na szczęście pod koniec tomiku wszystkie te zdarzenia, zaczęły się klarować. Szkoda tylko, że nagle się skończył tomik...

„Olej ich, wyobraź sobie, że są z innego wymiaru”

Zdecydowanie czytając Drrr!! odczuwa się frajdę z samej czynności czytania. Tym razem nie patrzyłam aż tak bardzo na rysunki, bardziej „bawiłam się” czytaniem i to sprawiło, że wsiąkłam do rzeczywistości Mikado i jego przyjaciela – Kidy Masaomiego. Pierwsze, co mnie dosłownie rozwaliło był spis treści. Nie da się tego skomentować inaczej, po prostu „łał”, albo i nawet „łałałałałał”. Pociągnijmy to trochę dłużej. :D

Kolejnym „ła” będzie kolorowa strona, która w dodatku jest rozkładana. Chyba tylko w jeszcze jednej mandze spotkałam się z taką „rozkładówką”, a był to zerowy tom Dogs (jedyny jaki mam... ;_;). Następne „ła” należy do kącika poświęconego podziękowaniom. Zobaczyłam tam podpis jednej z moich ukochanych mangaczek – Yany Toboso. Tu tylko mogę mieć, żal do siebie, ponieważ nie zauważyłam nawet, że Shizuo ze wcześniej wspomnianej „rozkładki” wyszedł spod jej piórka... Teraz jak się przyglądam temu obrazkowi to, rzeczywiście ciężko jest poznać czy to prawdziwa Yana, jednak nie jest to coś czego nie dało się nie zauważyć... Zawiodłam jako fanka... 

Lecz to nie Yana jest autorką rysunków z komiksu, dlatego może kilka słów o „kresce”. Rysunek Satogiri jest prosty. Nie ma zbędnych szczegółów czy detali, które zazwyczaj cieszą oko. Pod tym względem manga wygląda na bardzo schludną i prostolinijną, nawet jak na shounen. Mam wrażenie, że czytelnik nie tyle ma się skupić na kadrach, co na treści jaką przedstawiają. Dlatego też nie ma co się długo zatrzymywać przy samej „kresce”, która może nie jest wybitna i jedyna w swoim rodzaju, ale jest na tyle dobra, że nie kole w oczy. A jak jest z postaciami?

„Co sprawia, że ludzie decydują się na śmierć? Jak dla mnie to niepojęte. Pff...”

Różnorodność wśród bohaterów tej mangi jest tak duża, że pisząc o każdym z nich musiałabym przeznaczyć na to druga połowę tej recenzji. Po przeczytaniu tomiku pierwszego nie zanosi się również na to, że zawieranie nowych znajomości zakończy się. Wydaje mi się, że będą kolejne nowe twarze, a z doświadczenia czytelnika wiem, że może to odbić się na tytule. Świat Drrr!! jest stworzony bardzo dokładnie i przemyślanie, ale boję się, że może stać się najgorsze – za samym końcu nic nie wyniknie z lektury. Może w tej chwili trochę przesadzam i za bardzo patrzę na ten tytuł z perspektywy Exitus Letalis, jednak mam, co do tego pewne obawy. Dziać się będzie, tu nie mam ani jednej wątpliwości, ale co to wszystko będzie przedstawiało? Jak na razie mamy kilka historii sklejonych w jeden tomik, które są powiązane tym, że bohaterowie w jakiś sposób się znają. I tyle. 

Pozwólcie, że przejdę pomału do podsumowania. Gdyby, ktoś kazał mi jakąś jedna frazą, czy wyrażeniem ująć to, co dzieje się w Drrr!! to powiedziałabym: „Artystyczny nieład”. Coś ujęło mnie w tym tytule i coś też ciągnie do dalszego wgłębienia się w historię. Zdecydowanie jest to oryginalny pomysł, a niektórzy bohaterowie są jedyni w swoim rodzaju. Dodatkowo Waneko kusi wyglądem tomików, które według mnie są kapitalne. Może nie widać tego na obrazkach w Internecie, ale wierzcie mi, tomik prezentuje się bardzo dobrze. Język nie jest jakiś rażący, tylko kilka kwestii nie „brzmiało” mi dobrze (np. strona 86 à „Myślałem, że to na mnie się spojrzała...”), ale tak to dostałam standard, z jakiego zawsze jestem zadowolona. Nad tym czy będę zebrać serię muszę jeszcze pomyśleć, jednak nie jest to spowodowane tym, że mi się nie podoba. Po prostu mam dużo innych tytułów, którym przypięłam etykietkę „must have”. Jeżeli więc lubicie historie, trochę zakręcone, to jest to tytuł dla was. :)

Ocena fabuły: 7/10 (bardzo dobra)

Ocena postaci: 8/10 (rewelacyjne)

Ocena „kreski”: 7/10 (bardzo dobra)

OCENA OGÓLNA: 22/30 (73% - nieprzeciętny pomysł)

 

Recenzję napisałam dzięki uprzejmości wydawnictwa Waneko <3