66. SŁUŻĄCA PRZEWODNICZĄCA ~ Hiro Fujiwara – TOMIK DRUGI

Tytuł: Służąca Przewodniacząca: Kaicho wa Maid sama!
Tytuł alternatywny:  会長はメイド様！; Kaichou wa Maid-sama!
Autor: Hiro Fujiwara
Wydawca oryginalny: Hakusensha
Wydawca polski: J.P.Fantastica
Ilość stron: 192
Data wydania: marzec 2014

Liceum Seika od niedawna jest szkołą koedukacyjną. Niestety płeć żeńska stanowi mniejszość, więc aby jakoś przyciągnąć więcej uczennic Misaki Ayuzawa – przewodnicząca szkoły, stara się za wszelką cenę ujarzmić niepochamowanych i rozbrykanych chłopców. Niestety, jak na złość kłopoty w szkole nie chce się zredukować, więc przewodnicząca ma zawsze pełne ręce roboty. Tym razem kilkoro uczniów wszczęło małą awanturę z elitarnym liceum Miyabigaoka, a Misaki jako głowa samorządu uczniowskiego musi tą sprawę rozwiązać w jak najbardziej pokojowy sposób. Dodatkowo nie zapominajmy o pracy dorywczej Miśki! Jej szefowa ma wiele ciekawych pomysłów. Czemu więc nie zorganizować dnia dla pań? Misaki ukarze swoje drugie oblicze, o którym jej koleżanki z pracy nic nie wiedziały.

Proporcja pomiędzy tym co jest w tomiku, a tym co napisałam dla was o nim jest jak stosunek wierzchołka i całej góry lodowej. Poza tym dawno pisałam poprzednią recenzję i muszę powiedzieć, że trochę moje zdanie o polskim wydaniu się zmieniło. Jest jeszcze kilka spraw, które kłują moje serducho, jak np. tytuł oraz „Miśka”, ale reszta jakoś zanikła. Tytuł po prostu mi „nie brzmi” dobrze po polsku, a Miśka... no cóż... nie pasuje mi do uroczej pokojówko-służącej. Jak widać umiłowanie do tego tytułu zwyciężyło, bo jak tu nie kochać takiego cud-chłopca! 

Po moim zmądrzeniu, mogę teraz pisać tę recenzję z lżejszym sercem. Faktem, nie pogardziłabym większym wydaniem, ale w drugim tomiku nie mam co narzekać. Są małe literki, ale nie tak małe, że aż nieczytelne. W Służącej Przewodniczącej zakochałam się od pierwszego ‘zobaczenia’ i do dziś jest to jedna z moich ukochanych shoujo z zabarwieniem humorystycznym. Anime oglądałam wiele razy, ale odkąd zaczęłam kupować mangi, nie obejrzałam go już ani razu. Sądzę, że może miałam jakieś przeczucie, że w końcu wyjdzie nakładam jednego z naszych wydawnictw i voilà! Oto jest Misaki z Usuim i całą ferajną.

Jeśli porównać pierwszy rozdział z pierwszego tomu a rozdział ostatni z drugiego to można zauważyć różnicę w kresce. Według mnie postaci stały się bardziej smuklejsze na twarzy. Lepiej im z oczy patrzy. Co prawda fryzura Usuia nadal wygląda jak ptasie gniazdko, ale w tomiku drugim jest bardziej ułożone. Poza tym jestem wielką fanką ilustracji na obwolucie. Jest tu ujęta jedna z tych (dla mnie) cięższych perspektyw, a tu wygląda to dokładnie tak jakby obie postaci się unosiły razem z czerwonymi kwiatami wokół nich. Również podoba mi się to jak autorka sama, w zabawny dla czytelnika sposób, śmieje się z absurdalności przedstawionej na rysunku. Wystarczy tylko otworzyć tomik na pierwszej stronie, aby przeczytać ‘chmurki’ w stylu: „Iii cięcie!”.

Co do akcji pojawiającej się w dwójce to mogę o niej powiedzieć, że są tu momenty przyprawiające czytelnika o szybsze bicie serca, jak i takie, które można przeczytać pobieżnie, bądź też trochę się pośmiać. Głównym problemem w tym tomiku jest bójka pomiędzy uczniami Seiki oraz Miyabigaoki. Jak się można omyślić, przewodnicząca będzie miała z tym nie mały kłopot. Aby zbyt wiele nie zdradzać powiem tylko, że Usui okaże się przydatnym wycieczkowiczem. To co zostało jeszcze tu poruszone to temat dnia sportu. Jednak na kontynuację zmagań Misaki na szkolnym boisku będziemy mogli dopiero doczytać w tomiku trzecim. 

Bardzo źle czułam się z tym, że w pierwszej recenzji tak bardzo oczerniłam polskie wydanie, ale można powiedzieć, iż zamroczyła mnie pewnego rodzaju wściekłość. Teraz kiedy ochłonęłam mogę spokojnie pisać tę recenzję z bardziej otwartą głową. Widzę to czego przedtem nie zauważyłam oraz te błędy, które wydawały mi się ogromne zmalały. Mówi się, aby nie oceniać książki po okładce,  w tym wypadku wiedziałam, że wnętrze mangi jest dobre, ale jego wydanie przyniosło mi na początku wiele rozczarowań. Mam nadzieję, że przy dalszych częściach Służączej Przewodniczącej będę coraz bardziej zadziwiona, ponieważ obieciałam sobie kiedyś zebrać całość tej serii. Fankom oraz fanom shoujo polecam ten tytuł, ponieważ uważam, że jest on jednym z najlepszych jakie powstały, a jakie dane mi było spotkać. 

Ocena fabuły: 10/10

Ocena postaci: 10/10

Ocena „kreski”: 10/10

OCENA OGÓLNA: 10/10

Wybaczcie, że nie dodaję na razie stroniczek! Postaram się to nadrobić! 

Pierwszy tydzień szkoły za nami. Dla mnie to ostatni pierwszy tydzień w moim liceum. Tak, tak, Aypie stuknęła już trzecia (maturalna) klasa. Oczywiście ten rok zapowiada się tak, że dzień i noc będę robić coś do szkoły, a na recenzje będę miała bardzo mało czasu, ale znajdę go na pewno! Postaram się aby wylądowała na blogu raz na tydzień minimum jedna recenzja. Tak więc, muszę przemienić się połowicznie w Misaki i zakuwać do egzaminów. Oczywiście mój rocznik jest tym z serii ‘królików doświadczalnych’, więc moja matura to wielka tajemnica w niektórych szczegółach, a nie zapowiada się zbyt kolorowo... szczególnie ustne, szczególnie polski ._. A ja, że mam możliwość zdawania 6 rozszerzonych przedmiotów takowe będę zdawała... Jeszcze brakuje mi 2 do 6, ale może coś się jeszcze znajdzie. xD (Tak jeszcze na marginesie: mój rocznik nie może zdawać matur w zakresie podstawowym prócz obowiązkowego polskiego, matematyki oraz języka nowożytnego. Taki tam psikus z góry.)

Może późno, może nie, ale chcę życzyć każdemu sukcesów w nauce na ten rok szkolny!

~Aypa ^^