16. AO NO EXORCIST ~Kazue Kato - TOMIK PIERWSZY

Tytuł: Ao no Exorcist
Tytuł alternatywny: 青の祓魔師 [Ao no Futsumashi] ; Blue Exorcist
Autor: Kazue Kato
Wydawca oryginalny: Shueisha
Wydawca polski: Waneko
Ilość stron: 194
Data wydania: wrzesień 2013

Już mamy prawie miesiąc po premierze, a do mnie dotarła dopiero w tym tygodniu... Nie ma to jak nasza szybka poczta... To był pierwszy i ostatni raz kiedy zamawiam przez pocztę. Panie Kurierze, jest pan najszybszym dostawcą w Polsce jakiego znam! A z Warszawy do Bieszczadów jest trochę... W planach miałam inną mangę, również z tych nowszych, ale nie mogłam już wytrzymać. Tak mnie rączki świerzbiły, że musiałam przeczytać Ao no Exorcist. Po tym wstępie, zapraszam do lektury mojej recenzji.  (^u^)

Jako ludzie wierzymy w życie pozagrobowe. Nie chcę poruszać spraw dotyczących religii, bo każdy ma inne zdanie na ten temat. Ja sama do świętych nie należę, ale wiem, że jest ktoś lub coś co pozwoliło powstać temu światu. Bóg? Może. Ale patrząc na inne różne religie możemy stwierdzić, iż każdy wierzący sądzi, że istnieją dwa światy – krócej mówiąc „Niebo i Piekło”, czyli ten dobry i ten zły. Tu w Ao no Exorcist również mamy dwa istniejące obok siebie światy – Assiah, w którym żyją ludzie oraz Gehenne, królestwo demonów. Pomimo tak bliskiej odległości granice obu są nie do przebycia, lecz demonom udaje się dostać do świata ludzi przez opętanie.

Potomkowie szatana

Rin Okumura wraz z bratem bliźniakiem – Yukio, przez piętnaście lat wychowywali się pod okiem księdza Fujimoto. Klasztor uważają za swój dom, a wielebny ojciec jest dla nich jak prawdziwy tatko. Fujimoto jednak nie jest zwykłym księdzem, jest również egzorcystą i to jednym z najlepszych. Już na samym początku czytelnik przekonuje się, że z Rina jest niezłe ziółko. Chociaż mimo swojego narwanego charakteru oraz czynnego udziału w różnorakich bójkach jest dobrą, współczującą i uczuciową osobą. Yukio natomiast jest bardzo ułożony – zna swoje obowiązki, rozważnie podejmuje wszelkie działania. W przeciwieństwie do Rina jest również bardzo dobrym uczniem, przez co udało mu się dostać do prestiżowej szkoły – Akademii Prawdziwego Krzyża.

„Jesteś dzieckiem diabła. Zrodzonym ze związku kobiety z diabłem. I to nie byle jakim diabłem. Twoim ojcem jest sam Szatan”

Pewnego felernego dnia, kiedy Rin wracał do domu natrafił na grupkę łobuzów, którzy zabijali gołębie. Nie mogąc pozwolić na coś tak okropnego przerwał chuliganom „zabawę”, a sam przy tym nieco oberwał. Na następny dzień również się na nich natkną, ale ich „przywódca” wyglądał już inaczej. Niczym jakiś demon. Cała sytuacja potoczyła się tak, że Rin będąc przygwożdżonym do Ziemi oraz w obawie o swoje życie, uwolnił częściowo zapieczętowane w sobie moce. Diabeł, który opętał przywódcę gangu od razu wiedział kim jest Okumura – synem samego Szatana, o czym świadczą niebieskie płomienie pokrywające jego ciało. Plan zabrania Rina do Władcy Gehenny udaremnia ojciec Fujimoto. 

„Teraz już wszyscy wiedzą o twoim przebudzeniu. (...) Miecz Koma... (...) Dzięki jego pochwie twój płomień i piekielne moce są zapieczętowane. Jeżeli go z niej wyciągniesz, odzyskasz je. I nigdy nie wrócisz do normalnego życia.”

Rin nie wiedząc co się dzieje, nie potrafi zrozumieć dlaczego musi opuścić klasztor. Kłócąc się z egzorcystą, wypowiada słowa, które uraziły uczucia klechy. Przez ten jeden moment zapomnienia ojciec Fujimoto zostaje opętany przez Szatana, który chce sprowadzić „swojego kochanego synka” do Gehenny. Wzywa bramę prowadzącą prosto do jego królestwa. Kto raz w nią wpadnie już nie uda mu się wyjść. Przez miłość do Rina, księdzu na chwilę udaje się odzyskać kontrolę nad ciałem. Aby ocalić Okumurę na jego oczach przebija sobie serce i ląduje w bramie. Tkwiący w niej również Rin wie, iż musi coś zrobić, dlatego decyduje się na wydobycie miecza tym samym odzyskując dawno zapieczętowaną moc. 

„Ty stary głupku! Jeszcze niczego ci nie udowodniłem! Więc mi tu nie umieraj!”

Bracia egzorcyści

„ – Pozwólcie mi do was dołączyć!
– A czemu niby miałbyś chcieć zostać egzorcystą?
– Żeby móc skopać Szatanowi dupę!”

Pogrążony w smutku Rin postanawia dołączyć do egzorcystów, jednak przed tym musi ukończyć Akademię Prawdziwego Krzyża. Dzięki znajomości ojca Fujimoto z tamtejszym dyrektorem – Mephistem Phelesem, Rin może uczyć się w tej samej prestiżowej szkole co jego młodszy brat bliźniak. Jest tylko jeden szczegół, o którym Rin jako jedyny nie wie. Jego młodszy brat już od jakiegoś czasu jest egzorcystą i to dość dobrym. Jakby na złość, dziwów, jakich doznał Rin w tak krótkim czasie jest więcej. A mianowicie jego nauczycielem na zajęciach dla egzorcystów jest Yukio. Co z tego będzie? Jak zmieniły się stosunki pomiędzy braćmi po śmierci ich ojca? Czy Yukio nadal uważa Rina za swojego brata? Jedno jest pewne. Nic już nie będzie takie samo. Odbezpieczając miecz Koma Rin porzucił szansę na normalne życie człowieka. 

„Nie jestem ani diabłem, ani człowiekiem... Ale będę EGZORCYSTĄ!”

Kiedy dowiedziałam się, że Waneko wyda w Polsce Ao no Exotrcist to z radości turlałam się po podłodze w pokoju i przez około miesiąc mówiłam tylko i wyłącznie o tym mojemu bratu, kolegom i koleżankom. Po prostu euforia w czystym wydaniu (Chociaż jak się zastanowić, to wraz z psiapsióło-siostrą jak na tak krótkie życie to produkujemy wyjątkowo dużo hormonów szczęścia. XD). I nie zawiodłam się, bo tłumaczenie i oprawa tomiku jest bardzo solidna. Ja z całego serca bardzo dziękuję!  m(_ _)m  Historia jest świetna, co tu pisać? Mamy głównego bohatera trochę narwanego, ale o dobrym sercu; potężny, zły charakter oraz przyjaciół, na których można polegać. Manga przede wszystkim ma być ciekawa, na tyle by czytelnik znosił jajo za każdym razem kiedy czeka na dostawę świeżych rozdziałów. Dla mnie jeszcze jednym plusem tej serii jest to, iż została stworzona przez kobietę. Wiem, że może jest wiele mang shounen stworzonych przez panie, ale gdy ja dowiedziałam się o płci Kazue Kato byłam w wielkim szoku. Od samego początku byłam pewna, że autorem jest mężczyzna. Również przez sposób rysowania postaci oraz całego tego świata, byłam o tym święcie przekonana. Sądzę, że przez to ta manga jest dla mnie wyjątkowa i jest takim „przewodnikiem” jeżeli chodzi o moje marzenia. W tym tomiku, wszystko jest dopracowane i gdy po trzech obszernych rozdziałach skończyłam czytać od razu chciałam chwycić po kolejny tomik. Niestety musze jeszcze poczekać, a jeśli nie czytałaś/-łeś jeszcze Ao no Exorcist to koniecznie przeczytaj! 

Ocena fabuły: 10/10

Ocena postaci: 10/10

Ocena „kreski”: 10/10

OCENA OGÓLNA: 10/10

Do wglądu parę stroniczek:

 I jeden z moich ukochanych openingów:

UVERworld CORE PRIDE LIVE 【字幕付き】